SNEEUW & IJS
Vergankelijke sneeuw. Smeltend ijs.
De pracht en de schittering vergaat
in de grauwe, slushpuppy-achtige somberheid.
Pijnlijk zijn de herinneringen, genietend van al dat wits.
De aarde en wegen kleuren geleidelijk weer zwart.
Toegeven dan maar.
Mijn witte vlag vervaagt en wordt vervangen
door een matgekleurd groene.
De (nog) magere overwinnaar.
Februari 2021.
Eindelijke na drie jaar straalt Nederland weer
in een witte jas van sneeuw en ijs.
Volop wordt er door iedereen genoten van deze pracht.
Nederland ontwaakt en leeft op uit de corona isolatie.
Dit maal is het niet de lente, maar een schitterend cadeau
van de winter, die ons doet opbloeien.
Precies een week later, zet de dooi in.
Buiten is het grauw en de overgang
naar de lente voelt bitterzoet.
Meestal wordt ik erg blij van fotograferen.
Maar dit maal merkte ik dat dat niet altijd zo hoeft te zijn.
Ik gaf me maar over aan die somberheid en in ruil daarvoor
ontdekte ik verrassende, vergankelijke landschappen.